تأثیر سه ماه تمرین شدید تناوبی بر سطوح کمرین پلاسما و برخی عوامل مرتبط با ترکیب بدنی در مردان دارای اضافه وزن

زمینه و هدف : کمرین، آدیپوکین جدیدی است که به تازگی کشف شده و نقش مهمّی در بروز سندروم متابولیک دارد. همچنین در تنظیم عملکرد آدیپوسیت ها و سوخت و ساز گلوکز در کبد و عضلات اسکلتی نقش ایفا می‌کند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سه ماه تمرین شدید تناوبی بر سطوح کمرین پلاسما و برخی عوامل مرتبط با ترکیب بدنی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش بررسی: این پژوهش به صورت نیمه‌ تجربی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. تعداد 20 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان با شاخص توده بدنی بین 25 تا 30 کیلوگرم بر متر مربع، به صورت هدفمند انتخاب و به‌ طور تصادفی، به تساوی در دو گروه تجربی با میانگین (سن 49/4±40/22، وزن 64/4±60/93 و قد 49/4±177) و کنترل با میانگین (سن 42/1±60/22، وزن 15/3±20/93 و قد 94/3±30/176)، قرار گرفتند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی تناوبی با شدت بالا، به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت بالای 90 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. قبل و پس از تمرین مقادیر کمرین پلاسما، وزن، درصد چربی، شاخص توده بدن و نسبت دور کمر به دور لگن محاسبه شدند. برای نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف استفاده شد. سپس داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون آماری t مستقل و وابسته به ترتیب برای اندازه گیری تغییرات بین گروهی و درون گروهی در سطح معناداری 05/0≥ P تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تغییرات بین گروهی نشان داد، سه ماه تمرین تناوبی دویدن با شدت بالا، بر کاهش سطوح سرمی کمرین پلاسما، وزن بدن، درصد چربی، شاخص توده بدنی(BMI) و نسبت دور کمر به لگن (WHR) (0001/0P=)، در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تاثیر معناداری داشته است. همچنین، در تغییرات درون گروهی بین متغیرهای تحقیق، اختلاف معناداری مشاهده شد. (05/0≥P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که سه ماه تمرین تناوبی با شدت بالا به عنوان یک روش غیر تهاجمی و غیر دارویی، می‌تواند اثر مثبتی بر کاهش میزان کمرین و برخی از شاخص‌های آنتروپومتریک مرتبط با چاقی و اضافه وزن داشته باشد.